Ik kan wel zoveel mooie kaartjes tekenen, maar om deze ook te kunnen laten stralen was het hoogste tijd voor een kaartenrek. Zeker nu ze ook in steeds meer winkeltjes komen te liggen. Het begon met een zoektocht op internet, marktplaats en e-bay, maar daar zat niets tussen wat me beviel of betaalbaar was. Bovendien hadden alle rekken ook ruimte voor liggende kaarten, en ik teken tot zover alleen staande kaarten.
Dus toen dacht ik: als ik een echte Kistemaker ben dan kan ik deze ook prima zelf maken van hout! Dus op naar de Gamma voor een plaat hout en 20 meter aan latjes. Nu beschik ik niet over zo’n mooie werkplaats als mijn opa had, maar de keukentafel en een gewone zaag deden prima hun werk. De grote plaat ging in zessen, en alle latjes ging kleine stukken, om precies te zijn in 168 stukjes! Ik besloot nog een plaat door midden te zagen zodat ik ook 2 kleine rekjes zou krijgen. Ik geef toe dat ik een blaartje had gekregen…
Na het uitputtende gezaag was het tijd voor een meditatief klusje. Namelijk om aaaalles te gaan schuren. Kop thee erbij en een muziekje aan, zodoende was ik na een paar uur weer helemaal zen en al het hout glad en splintervrij. Vervolgens het precieze werk om alles juist te meten en af te tekenen zodat de latjes recht op de platen kwamen, om vervolgens met houtlijm al die 168 latjes op de platen te lijmen. Hoera het houtwerk was klaar!
Op naar de volgende lijm: mijn favoriete lijmpistool. Ik spande elastiekjes langs te latjes en lijmde deze vast op de achterkant. Maar het elastiek bleef te los zitten dus moest ik het ook op alle latjes met een heel klein druppeltje bevestigen. Alles bij elkaar was het dus uren zagen, schuren en lijmen, maar toen waren de kaartenrekken dan eindelijk af! Ik weet zeker dat mijn opa en voorvaderen trots op me zullen zijn, want het zijn ware ambachtelijke kaartenrekken geworden!
Inmiddels hangen er twee rekken bij les petites puces en bij mimi made. Ben of ken jij nog iemand die graag zo’n mooi gevuld kaartenrek in z’n winkel wil hebben? Laat me dat dan gerust weten. Want ze zijn te mooi om te veel werk geweest om niet te gebruiken.